Ασθένειες Φυτών

Φυσική προστασία φυτών από ασθένειες:

Ξύδι
Χρησιμοποιήστε ξύδι για τη θεραπεία πολλών ασθενειών των φυτών, συμπεριλαμβανομένης της σκωρίασης, του μελανού σημείου και της μυκητίασης (περονόσπορου).
Αναμείξτε 1 κουταλιά φυσικό ξύδι σε 1 λίτρο νερό. Ψεκάστε με το διάλυμα στις άρρωστες περιοχές των φυτών νωρίς το πρωί ή το βράδυ, όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές και δεν υπάρχει άμεσο φως. Επαναλάβετε μέχρι η ασθένεια να θεραπευτεί.

Μαγειρική σόδα (όξινο ανθρακικό νάτριο) – Μυκητοκτόνο
Χρησιμοποιήστε αυτό το φάρμακο για τη θεραπεία μυκήτων των φυτών.
Ανακατέψτε 1 κουταλιά σούπας και 1 κουταλιά φυτικό λάδι σε ένα 4 λίτρα νερό. Προσθέστε μερικές σταγόνες υγρό ή εντομοκτόνο σαπούνι στο μίγμα για να βοηθήσει να εξαπλωθεί πιο ομοιόμορφα στα φύλλα. Ψεκάστε τα μολυσμένα φυτά, συμπεριλαμβανομένων και των κάτω φύλλων. Το όξινο ανθρακικό κάλιο επίσης αντιμετωπίζει μύκητες και δεν προσθέτει άλατα (νατρίου) στο έδαφος.

Γάλα
Το γάλα είναι ένα πολύ καλό όπλο για τους μύκητες και τους ιούς των φυτών. Για την πρόληψη των μυκητών, πασπαλίζουμε 2 κουταλιές γάλα σε σκόνη στο έδαφος γύρω από τα φυτά μας νωρίς στην περίοδο πριν εμφανιστούν οι ασθένειες. Αν δείτε μύκητες στα φύλλα της τομάτας, των τριανταφυλλιών, ή άλλων φυτών, ψεκάστε με αραιωμένο μείγμα γάλακτος (1 μέρος γάλα με 1 μέρος νερό) άμεσα στα μολυσμένα φύλλα. Μπορείτε ακόμη να χρησιμοποιήσετε το γάλα που έχει ξινίσει.

Συμπτώματα ασθενιών φυτών – δέντρων

Κηλίδες επί των φύλλων ή στελεχών
Οι κηλίδες αυτές είναι δυνατόν να είναι κανονικού ή ακανόνιστου σχήματος, διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων, επίπεδες, κυρτές ή κοίλες, δημιουργούν τρύπες στα φύλλα που πέφτουν ή παραμένουν ξερές. Οι κηλίδες αυτές μπορεί να είναι διασπαρμένοι σε διάφορα σημεία και προέρχονται από μύκητες ή βακτήρια. Εάν οι κηλίδες αρχίζουν από τα άκρα ή την περίμετρο των φύλλων, τότε είναι δυνατόν να προέρχονται από την ξηρή ατμόσφαιρα ή από την παρουσία στο έδαφος διαλυτού στοιχείου(μαγειρικού άλατος), ή από έγκαυμα από φάρμακο (πετρελαίου, θειασβεστείου, βορδιγαλλείου πολτού). Εάν αυτή ξεκινάει από την βάση προς την κορυφή, ενώ ο κεντρικός βλαστός από όπου φύεται ο προσβεβλημένος βλαστός είναι υγιής, τότε η αιτία δύναται να αποδοθεί σε μύκητα (φαιά σήψη των πυρηνοκάρπων) ή σε βακτήριο. Εάν η αποξήρανση αρχίζει από την κορυφή και προχωράει προς τη βάση του βλαστού, τότε ως αιτία υποπτευόμαστε μύκητες (παρασιτική κορυφοξήρα των εσπεριδοειδών), βακτήρια, χαμηλή θερμοκρασία (άωρος φθινοπωρινή βλάστηση), έλλειψη υγρασίας είτε από ζημιά των ριζών ή απουσίας αυτής από το έδαφος.

Αποπληξία ή μαρασμός των βλαστών ή φυτών
Η απότομος αποξήρανση βλαστών και φυτών οφείλεται στο μύκητα (Pythiacystis citrophthora) των εσπεριδοειδών, Fusarium πολλών δέντρων) ή βακτήριο (Bacteria tumefaciens), ή μηχανική ζημιά (ξυλοφάγα έντομα υπογείου κορμού), αυτές οι αιτίες παρεμποδίζουν σε μια στιγμή την ανταλλαγή τροφών μεταξύ ριζών και φυλλώματος, ή υπογείου και υπέργειου μέρος ενός φυτού. Δεδομένου δε ότι η άνοδος των χυμών (του νερού και των διαλυμένων σε αυτό ακατέργαστων τροφών του εδάφους) συντελείτε από το εξωτερικό λεπτό στρώμα του ξύλου, η δε κάθοδος των κατεργασμένων τροφών δια του εξωτερικού φλοιού, είναι δυνατόν η μόλυνση που δημιουργείτε μερικώς ή καθολικός στο φλοιό από μύκητα ή βακτηρίδιο να αναπτύξει αυτούς τους μικροοργανισμούς στο φυτό χωρίς εμφανή συμπτώματα ασθένειας.

Αντιθέτως, είναι δυνατόν η μερική διακοπή και η επί αρκετό χρόνο κάθοδος των κατεργασμένων τροφών προς τις ρίζες ή τα κατώτερα όργανα του φυλλώματος, να επιτρέψει προς στιγμή μεγαλύτερη καρποφορία (κομμίωση εσπεριδοειδών, εξοίδησης κορμού και ριζών, ρητίνωσης πιστακίας). Μετά από λίγο όμως εξαιτίας της επεκτεινόμενης απότομης δράσης της παθογόνου αιτίας προς τα αγγεία της ανόδου της υγρασίας και των διαλυμάτων των ακατέργαστων τροφών, επέρχεται απότομη διακοπή της τροφοδοτήσεως της κόμης (φυλλώματος κλπ.) του φυτού.

Αποτέλεσμα αυτής της απότομης διακοπής ανόδου της υγρασίας είναι ο απότομος μαρασμός ή θάνατος του φυτού, χαρακτηριζόμενος ως αποπληξία. Μάλιστα είναι τόσο απότομος ο θάνατος ώστε να μη προλαβαίνει το φυτό να προσαρμοστεί ή να προσανατολιστεί προς τη νέα κατάσταση δια της αποβολής αναλόγου ποσότητος καρπών και φυλλώματος, όπως θα συνέβαινε αν η τροφοδότηση διεκόπτετο μερικώς δια μερικής καταστροφής των αγγείων της ανόδου ή ελαττώσεως των αρδεύσεων. Για το λόγο αυτό παρατηρούμε κατά το τέλος της ανοίξεως ή την αρχή του καλοκαιριού να ξηραίνονται με ολόκληρο το φύλλωμά τους και το ημι αναπτυγμένο φορτίο των καρπών τους.

Κίτρινο φύλλωμα
Αν το κιτρίνισμα είναι ακανόνιστο και ορατό από την πάνω επιφάνεια, τότε αιτία αυτού είναι ζωικά παράσιτα (ακάρεα, αφίδες κ.τ.λ.) εγκατεστημένα στην κάτω επιφάνεια ή διηθητός ιός που προξενεί μωσαϊκωσιν (συκή). Αν το κιτρίνισμα είναι μάλλον ομοιόμορφο, εκτός τινών νευρώσεων ή άλλων σημείων παραμενόντων πρασινωπών, τότε θα πρόκριτε περί ελλείψεως ενός θρεπτικού στοιχείου στο έδαφος ή πλεονάσματος του, οπότε η πάθηση λέγεται φυσιολογική. Αν όμως το κιτρίνισμα των φύλλων είναι ομοιόμορφο, τότε το στοιχείο που θα λείπει είναι το άζωτο, αν αιτία της ασθένειας είναι η έλλειψης αυτού του στοιχείου. Είναι δυνατόν όμως να οφείλεται και σε γενική διατάραξη, συνέπεια καταστροφής ή ανεπαρκούς αναπτύξεως των απορροφητικών των τροφών ριζών εξαιτίας της παρουσίας υπερβολικής υγρασίας, η οποία έδιωξε τον τόσο απαραίτητο για τη ζωή αέρα και κατέλαβε τη θέση αυτού.

Πτώσης των φύλλων και καρπών
Η πτώσης των φύλλων και καρπών είναι δυνατό να οφείλεται από προσβολή ζωικών παρασίτων, εντόμων, ακάρεων ή μυκήτων, από έλλειψη υγρασίας του εδάφους, από πλεονασμό υγρασίας του εδάφους (πλημμύρα), σε χαμηλή θερμοκρασία.
Είναι δυνατό να πέσουν τα φύλλα και από την καυστική επίδραση σε αυτά από κάποιο χρησιμοποιημένο φάρμακο (πετρελαίο, θειασβέστιο).